Η αλήθεια είναι ότι η βιομηχανία μάς είχε σε συνηθίσει σε χαμηλής ποιότητας τίτλους που αποτελούν μεταφορά κάποιας κινηματογραφικής ταινίας ή comic. Θα πρέπει λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε ότι τοThe Amazing Spider-Man ξεφεύγει από αυτό το πλαίσιο. Προφανώς επηρεασμένο από τη σειρά Arkham του Batman, του οποίου όμως δυστυχώς δεν φτάνει την ποιότητα, μας δίνει την ευκαιρία να απολαύσουμε μία αυθεντική Spider-Μan εμπειρία. Η ιστορία αποτελεί συνέχεια της ταινίας, εξελισσόμενη λίγους μήνες μετά τα γεγονότα αυτής. Ξεκινάμε με μία επίσκεψη στα γραφεία της Oscorp ως καλεσμένοι της Gwen όπου και διαπιστώνουμε ότι ο Alistair Smythe συνεχίζει το έργο του Dr. Connors με πειράματα τόσο σε ρομπότ όσο και σε cross-species.
Τα τελευταία όμως εξεγείρονται και αφού μολύνουν τους επιστήμονες καταφέρνουν να δραπετεύσουν στην πόλη. Ο ήρωας αναγκάζεται να ζητήσει την βοήθεια του Dr. Connors για να αντιμετωπίσει την μόλυνση που αρχίζει να εξαπλώνεται . Αφού τον απελευθερώσει από το ψυχιατρείο στο οποίο κρατείται ξεκινάει το κύριο μέρος της περιπέτειας μας, όπου θα αντιμετωπίσουμε εχθρούς όπως ο Vermin, o Scorpio αλλά και ορδές από ρομπότ. Σε γενικές γραμμές η ιστορία κινείται συνέχεια στο ίδιο μοτίβο και χωρίς εκπλήξεις και ανατροπές. Ευχάριστη εξαίρεση αποτελεί μία αποστολή κατά την οποία θα πρέπει να αποτρέψουμε την Felicia Hardy από το να διαπράξει μία ληστεία σε τράπεζα. Ο τίτλος αποτελεί ένα καθαρό action game εμπλουτισμένο με στοιχεία από stealth. Στην πραγματικότητα το ίδιο το παιχνίδι σε αρκετά σημεία του σε οδηγεί να παίξεις χρησιμοποιώντας το steath κομμάτι του αλλά η δομή του παιχνιδιού είναι τέτοια που ουσιαστικά αναιρεί τον ίδιο του τον εαυτό, θα πούμε όμως περισσότερα για αυτό στη συνέχεια.
Η ύπαρξη του Manhattan ως open world είναι ένα από τα δυνατότερα σημεία που είδαμε στις περίπου 8 ώρες καθαρού gameplay που μας προσέφερε ο τίτλος μέχρι τον τερματισμό. Όσοι ασχοληθούν με τον τίτλο είναι βέβαιο ότι χωρίς καν να το καταλάβουν θα βρεθούν να κάνουν βόλτες μέσα στην πόλη ρίχνοντας τον ιστό τους από κτίριο σε κτίριο. Δυστυχώς οι αποστολές του βασικού storyline που διαδραματίζονται στο κέντρο του κόσμου είναι περιορισμένες, γεγονός που αποτελεί σημαντικό μειονέκτημα, καθώς οι εσωτερικοί χώροι δημιουργούν έντονη την αίσθηση της επανάληψης με τις εξαιρέσεις να είναι λιγοστές. Εκεί θα βρούμε όμως πλειάδα δευτερευόντων αποστολών, από το να αποτρέψουμε ληστείες μέχρι να κινηματογραφήσουμε τον Spidey εν ώρα "πτήσης". Και εδώ όμως κάνει την εμφάνιση της η επανάληψη αλλά είπαμε, η πόλη είναι από μόνη της πανέμορφη που δεν μας πειράζει τόσο. Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να κάνουμε και στη συλλογή των 700 φύλλων comics που βρίσκονται διασκορπισμένα παντού και μέσω αυτής ξεκλειδώνονται πραγματικά παλιά comics του ήρωα.
Το σύστημα μάχης είναι απλοϊκό και χωρίς ιδιαίτερο βάθος. Το γεγονός αυτό δίνει τη δυνατότητα και για μία περισσότερο button mashing προσέγγιση χωρίς όμως κάτι τέτοιο να συνιστάται. Σκοπός μας είναι να συνδέσουμε όσο περισσότερα χτυπήματα γίνεται σε combo, το οποίο θα μας αποφέρει experience points που χρησιμοποιούνται για την προσθήκη νέων κινήσεων. Σημαντικός παράγοντας ουσίας για να το πετύχουμε αλλά και εντυπωσιασμού σε ολόκληρο το παιχνίδι είναι η λειτουργία web rush, με την οποία ο χαρακτήρας μας εκτινάσσεται προς κάποια κατεύθυνση, ενώ κρατώντας πατημένο το πλήκτρο, ο χρόνος επιβραδύνεται και μας εμφανίζονται επιλογές για το που μπορούμε να μεταφερθούμε.
Τα τελευταία όμως εξεγείρονται και αφού μολύνουν τους επιστήμονες καταφέρνουν να δραπετεύσουν στην πόλη. Ο ήρωας αναγκάζεται να ζητήσει την βοήθεια του Dr. Connors για να αντιμετωπίσει την μόλυνση που αρχίζει να εξαπλώνεται . Αφού τον απελευθερώσει από το ψυχιατρείο στο οποίο κρατείται ξεκινάει το κύριο μέρος της περιπέτειας μας, όπου θα αντιμετωπίσουμε εχθρούς όπως ο Vermin, o Scorpio αλλά και ορδές από ρομπότ. Σε γενικές γραμμές η ιστορία κινείται συνέχεια στο ίδιο μοτίβο και χωρίς εκπλήξεις και ανατροπές. Ευχάριστη εξαίρεση αποτελεί μία αποστολή κατά την οποία θα πρέπει να αποτρέψουμε την Felicia Hardy από το να διαπράξει μία ληστεία σε τράπεζα. Ο τίτλος αποτελεί ένα καθαρό action game εμπλουτισμένο με στοιχεία από stealth. Στην πραγματικότητα το ίδιο το παιχνίδι σε αρκετά σημεία του σε οδηγεί να παίξεις χρησιμοποιώντας το steath κομμάτι του αλλά η δομή του παιχνιδιού είναι τέτοια που ουσιαστικά αναιρεί τον ίδιο του τον εαυτό, θα πούμε όμως περισσότερα για αυτό στη συνέχεια.
Η ύπαρξη του Manhattan ως open world είναι ένα από τα δυνατότερα σημεία που είδαμε στις περίπου 8 ώρες καθαρού gameplay που μας προσέφερε ο τίτλος μέχρι τον τερματισμό. Όσοι ασχοληθούν με τον τίτλο είναι βέβαιο ότι χωρίς καν να το καταλάβουν θα βρεθούν να κάνουν βόλτες μέσα στην πόλη ρίχνοντας τον ιστό τους από κτίριο σε κτίριο. Δυστυχώς οι αποστολές του βασικού storyline που διαδραματίζονται στο κέντρο του κόσμου είναι περιορισμένες, γεγονός που αποτελεί σημαντικό μειονέκτημα, καθώς οι εσωτερικοί χώροι δημιουργούν έντονη την αίσθηση της επανάληψης με τις εξαιρέσεις να είναι λιγοστές. Εκεί θα βρούμε όμως πλειάδα δευτερευόντων αποστολών, από το να αποτρέψουμε ληστείες μέχρι να κινηματογραφήσουμε τον Spidey εν ώρα "πτήσης". Και εδώ όμως κάνει την εμφάνιση της η επανάληψη αλλά είπαμε, η πόλη είναι από μόνη της πανέμορφη που δεν μας πειράζει τόσο. Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να κάνουμε και στη συλλογή των 700 φύλλων comics που βρίσκονται διασκορπισμένα παντού και μέσω αυτής ξεκλειδώνονται πραγματικά παλιά comics του ήρωα.
Το σύστημα μάχης είναι απλοϊκό και χωρίς ιδιαίτερο βάθος. Το γεγονός αυτό δίνει τη δυνατότητα και για μία περισσότερο button mashing προσέγγιση χωρίς όμως κάτι τέτοιο να συνιστάται. Σκοπός μας είναι να συνδέσουμε όσο περισσότερα χτυπήματα γίνεται σε combo, το οποίο θα μας αποφέρει experience points που χρησιμοποιούνται για την προσθήκη νέων κινήσεων. Σημαντικός παράγοντας ουσίας για να το πετύχουμε αλλά και εντυπωσιασμού σε ολόκληρο το παιχνίδι είναι η λειτουργία web rush, με την οποία ο χαρακτήρας μας εκτινάσσεται προς κάποια κατεύθυνση, ενώ κρατώντας πατημένο το πλήκτρο, ο χρόνος επιβραδύνεται και μας εμφανίζονται επιλογές για το που μπορούμε να μεταφερθούμε.
Η έλλειψη ποικιλίας κινήσεων οδηγεί μοιραία στην επανάληψη που όπως θα έχετε ήδη καταλάβει αποτελεί ένα από τα βασικότερα μειονεκτήματα του τίτλου, με τις μάχες να μην αποτελούν εξαίρεση είτε μιλάμε για απλούς εχθρούς είτε κάποιο boss fight. Είναι σημαντικό πάντως ότι παρά τις όποιες ατέλειες στο σύστημα μάχης, η δράσης που βλέπουμε στην οθόνη είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Όπως έχουμε ήδη αναφέρει το κομμάτι του stealth μπλέκεται με αυτό του action με όχι ιδιαίτερα αρμονικό τρόπο. Όταν ο παίκτης βρίσκεται κολλημένος στην οροφή μπορεί να εκτελέσει ένα stealth kill σε όποιον εχθρό βρίσκεται ακριβώς από κάτω του. Το πρόβλημα είναι ότι σε αρκετές περιπτώσεις κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να συμβεί χωρίς να γίνουμε αντιληπτοί πράγμα που αναιρεί όλη τη φιλοσοφία της προσέγγισης.
Από την άλλη κατά τη διάρκεια μάχης με πολλούς αντιπάλους θέλοντας και μη αναγκαζόμαστε να χρησιμοποιήσουμε μια λειτουργία ανάλογη του web rush με την οποία μεταφερόμαστε σε κάποιο τοίχο ή οροφή εκτός της δράσης ώστε να αναπληρώσουμε ενέργεια, μία καθαρά stealth λογική δηλαδή. Η αναγκαστική και απότομη αυτή εναλλαγή από action σε stealth και από stealth σε action όχι μόνο κουράζει τον παίκτη αλλά αφαιρεί και πολύ από το challenge του τίτλου. Στοn τεχνικό τομέα, τα συναισθήματα που μας μένουν είναι ανάμεικτα. Από τη μία τα γραφικά και το animation κινούνται σε μέτρια επίπεδα από την άλλη όμως όπως τονίσαμε και στην αρχή του άρθρου η πόλη έχει αποδοθεί πολύ όμορφα. Πέρα όμως από τις όποιες τεχνικές αναλύσεις, η Beenox έχει μεταφέρει με επιτυχία την ατμόσφαιρα του comic, γεγονός πολύ σημαντικό για τέτοιου είδους παραγωγή.
Το frame rate έχει κάποιες πτώσεις αλλά σε γενικές γραμμές δεν μας προβλημάτισε. Ένα στοιχείο που μας κούρασε είναι οι υπερβολικά μεγάλοι χρόνοι φορτώματος μεταξύ των αποστολών, ενώ ακόμα και με εγκατάσταση του τίτλου δεν είδαμε κάποια βελτίωση. Αν και οι ηθοποιοί της ταινίας δεν δάνεισαν τις φωνές τους στους ήρωες, τα voice overs είναι υψηλού επιπέδου. Δεν μπορούμε όμως να πούμε όμως το ίδιο και για το soundtrack, το οποίο περνάει σχεδόν απαρατήρητο με εξαίρεση ίσως τους τίτλους τέλους. Ένα ακόμη αρνητικό είναι η κακή υλοποίηση της κάμερας όταν ο χαρακτήρας βρίσκεται κρεμασμένος στο ταβάνι. Θα μπορούσε βέβαια να πει κανείς ότι αυτό γίνεται εσκεμμένα ώστε να αποδοθεί ρεαλιστικότερα η δυσκολία που υπάρχει στο να βλέπεις ανάποδα. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα στοιχείο που θα κουράσει τον παίκτη ιδιαίτερα στην εκτέλεση stealth kills. Αντίθετα η A.I των αντιπάλων είναι ικανοποιητική, από την στιγμή που ο Spidey κάνει αισθητή την παρουσία του βρίσκονται σε επαγρύπνηση και δεν περιμένουν στατικοί.
Συνοψίζοντας, το The Amazing Spider-Man είναι ένα παιχνίδι με αρκετές αδυναμίες χωρίς όμως αυτό να το εμποδίζει να έχει υψηλό fun factor. Η Beenox έκανε ένα βήμα μπροστά με αυτήν της την προσπάθεια και μας δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερες προσδοκίες για το μέλλον. Ακόμα και έτσι όμως είναι γεγονός ότι υπάρχουν πιο ολοκληρωμένοι τίτλοι στην αγορά, οπότε εύλογα δημιουργείται το ερώτημα για ποιο λόγο κάποιος να ασχοληθεί με αυτόν. Η απάντηση είναι ότι οι υπόλοιποι τίτλοι δεν έχουν τον Spider-Man…
Από την άλλη κατά τη διάρκεια μάχης με πολλούς αντιπάλους θέλοντας και μη αναγκαζόμαστε να χρησιμοποιήσουμε μια λειτουργία ανάλογη του web rush με την οποία μεταφερόμαστε σε κάποιο τοίχο ή οροφή εκτός της δράσης ώστε να αναπληρώσουμε ενέργεια, μία καθαρά stealth λογική δηλαδή. Η αναγκαστική και απότομη αυτή εναλλαγή από action σε stealth και από stealth σε action όχι μόνο κουράζει τον παίκτη αλλά αφαιρεί και πολύ από το challenge του τίτλου. Στοn τεχνικό τομέα, τα συναισθήματα που μας μένουν είναι ανάμεικτα. Από τη μία τα γραφικά και το animation κινούνται σε μέτρια επίπεδα από την άλλη όμως όπως τονίσαμε και στην αρχή του άρθρου η πόλη έχει αποδοθεί πολύ όμορφα. Πέρα όμως από τις όποιες τεχνικές αναλύσεις, η Beenox έχει μεταφέρει με επιτυχία την ατμόσφαιρα του comic, γεγονός πολύ σημαντικό για τέτοιου είδους παραγωγή.
Το frame rate έχει κάποιες πτώσεις αλλά σε γενικές γραμμές δεν μας προβλημάτισε. Ένα στοιχείο που μας κούρασε είναι οι υπερβολικά μεγάλοι χρόνοι φορτώματος μεταξύ των αποστολών, ενώ ακόμα και με εγκατάσταση του τίτλου δεν είδαμε κάποια βελτίωση. Αν και οι ηθοποιοί της ταινίας δεν δάνεισαν τις φωνές τους στους ήρωες, τα voice overs είναι υψηλού επιπέδου. Δεν μπορούμε όμως να πούμε όμως το ίδιο και για το soundtrack, το οποίο περνάει σχεδόν απαρατήρητο με εξαίρεση ίσως τους τίτλους τέλους. Ένα ακόμη αρνητικό είναι η κακή υλοποίηση της κάμερας όταν ο χαρακτήρας βρίσκεται κρεμασμένος στο ταβάνι. Θα μπορούσε βέβαια να πει κανείς ότι αυτό γίνεται εσκεμμένα ώστε να αποδοθεί ρεαλιστικότερα η δυσκολία που υπάρχει στο να βλέπεις ανάποδα. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα στοιχείο που θα κουράσει τον παίκτη ιδιαίτερα στην εκτέλεση stealth kills. Αντίθετα η A.I των αντιπάλων είναι ικανοποιητική, από την στιγμή που ο Spidey κάνει αισθητή την παρουσία του βρίσκονται σε επαγρύπνηση και δεν περιμένουν στατικοί.
Συνοψίζοντας, το The Amazing Spider-Man είναι ένα παιχνίδι με αρκετές αδυναμίες χωρίς όμως αυτό να το εμποδίζει να έχει υψηλό fun factor. Η Beenox έκανε ένα βήμα μπροστά με αυτήν της την προσπάθεια και μας δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερες προσδοκίες για το μέλλον. Ακόμα και έτσι όμως είναι γεγονός ότι υπάρχουν πιο ολοκληρωμένοι τίτλοι στην αγορά, οπότε εύλογα δημιουργείται το ερώτημα για ποιο λόγο κάποιος να ασχοληθεί με αυτόν. Η απάντηση είναι ότι οι υπόλοιποι τίτλοι δεν έχουν τον Spider-Man…
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου